Vele handen
Zaterdagochtend 7 juli werden de IJssellandschap vrijwilligers uitgenodigd in en om de Haere om bijgepraat te worden over wat er reilt en zeilt bij IJssellandschap (veel!), om elkaar te ontmoeten (gezellig!) en om te lunchen (lekker!). Een prachtige ochtend. Als je dat ‘cluppie’ enthousiaste mensen bij elkaar ziet, glimmen wij bij IJssellandschap een beetje van trots. De groenploegers, de excursiegidsen, de verhalenvertellers, de parkvrijwilligers, bewegingscoach….
Voor en door vrijwilligers. Ze gingen elkaar in het veld (gortdroog!) laten zien wat ze nou eigenlijk binnen IJssellandschap doen. Zo stond er al gauw een groepje enorm natuurlijk te bewegen (wandelproject Natuurlijk Bewegen!) en keek een ander groepje geïnteresseerd richting de Haere voor uitleg over de illustere bewoners van weleer. De groenploeg had zich binnen al met een flitsende prezi-presentatie over het voetlicht gebracht.
De torens van Olivier
De rode draad is eigenlijk elke bijeenkomst hetzelfde…Vele handen maken licht werk. Zo heeft de zaterdag groenploeg afgelopen voorjaar in no-time een heel veld vol gezet met kleine sparretjes. We hadden ingeschat dat dat een monsterklus zou zijn van minimaal een paar dagdelen maar met elkaar stond het in een ochtendje (iemand nog koffie?). Hetzelfde geldt voor het vele werk dat in toch een korte ochtend (want lange pauze :)) door de dinsdagploeg wordt verzet.
Het meest recente mooie voorbeeld vond niet in het veld plaats maar op het Grote Kerkhof. De dinsdaggroenploeg vond het een goed idee vanuit een 750 jarige stichting mee te doen aan 1250 jaar Deventer en Deventer op Stelten. Ze hadden zich daarom aangemeld voor het in elkaar zetten van de kartonnendozen voor de Lebuinus van Olivier Grossetete. 750 helpt 1250 met 2000m tape. Zoiets. Mooi ook, even weer terug op de plek waar we met zovele vrijwilliger de mantelzorgers hebben verzorgd afgelopen kerst. Over vele handen gesproken.
En vele voeten….
Ter plekke krijg je een bouwtekening en karton in je hand waar je een doos van vouwt, waar je met elkaar een groter kartonnen onderdeel van maakt wat je dan ergens in de Lebuinuskerk wegzet. Ontzettend leuk om te doen zo met elkaar en stiekem denk je ook een beetje: “t zal wel, benieuwd of t wat wordt…”. En dan plots, blijkt dat al die platte kartonnen platen, met elkaar gevormd tot dozen, samengeplakt tot onderdelen met heel veel mensen plots een enorme 25 hoge kartonnen Lebuinus is geworden. Prachtig!!!! Vele handen ….kunnen alles maken. Heel indrukwekkend. En tsja….vele voeten stampen de boel dan weer plat, dat dan weer wel. Zie het fraaie filmpje: