‘Iedereen heeft zijn rivier en ik, ik heb de IJssel’.  Met die woorden uit het prachtige gedicht van Liselore Gerritsen kondigde spreekstalmeester Eric Robillard Smettana’s Moldau aan. Voor de gelegenheid werd de Moldau natuurlijk omgetoverd in de IJssel. Het Orkest van het Oosten zette in, en het publiek dat in groten getale was toegestroomd naar landgoed de Haere in Olst, luisterde ademloos en genoot. De lieflijkheid van de rivier en het IJssellandschap kwamen in de muziek zo mooi naar voren.

Het bij het Slotgrachtconcert gekozen thema Liefde en Oorlog kwam verder tot uiting in de uitleg over de IJssellinie, de verdedigingslinie uit de koude oorlog, waarvan de bunkers zich in de ‘achtertuin’ van het landgoed bevinden. De dreiging in de rug en, met Havezate de Haere voor je, de lieflijkheid in het zicht. De dreiging werd muzikaal verwoord in de Dance Macabre van SaintSaëns, maar niet voordat het publiek in de benen moest om een paar ‘mannequin challenge’-opdrachten uit te voeren. Nadat dirigent Jamie Philips zijn goedkeuring gaf liet hij het orkest de sterren van de hemel spelen.

Twaalfhonderd bezoekers zaten voorzien van koelboxen en manden vol lekkers op hun meegebrachte stoeltjes te genieten in het weiland. De eerste enthousiastelingen kwamen drie uur voor het concert zou beginnen al aanlopen. Het weer was hierbij natuurlijk een geweldig cadeau. IJssellandschap als organisator gaat voor een nieuwe traditie in de combinatie van natuur, muziek en zeker ook het picknick-element.

Groot compliment voor de concertgangers want de volgende dag bij de terreininspectie waren alleen twee achtergebleven boterhamzakjes de stille getuigen van een prachtige muzikale avond.

2019