Stagiaire Laura Waterreus, een interview

Laura:

“werken bij IJssellandschap is veel afwisselender dan ik had gedacht”.

Laura Waterreus loopt vanaf september 2022 stage bij IJssellandschap en zwaait alweer bijna af. Ze heeft in de afgelopen tijd een mooi inkijkje gekregen in de stichting en wij hebben haar leren kennen als een prettige en leergierige stagiair. We zijn heel benieuwd wat haar verwachtingen waren, hoe het haar bevallen is en of er nog aanbevelingen zijn voor toekomstige stagiairs. Daarom, een interview.

Wil je jezelf introduceren?
Ik ben Laura, 25 jaar en ik ben 4e jaar student HBO Hippische Bedrijfskunde. Momenteel volg ik de minor Agrarische vastgoed & Agrarisch recht en daar is deze werkplek-stage bij IJssellandschap onderdeel van. Zoals de keuze van mijn studie al aangeeft,  ben ik een ‘paardenmeisje’. Ik rij al van jongs af aan en doe dat nog altijd met veel plezier. Ik werk naast mijn studie en stage, 1 dag als verzorger van wedstrijdpaarden bij een paardenbedrijf in Raalte en daarnaast nog 1 dag in de week bij een administratiekantoor.

Hoe kom je bij IJssellandschap terecht?
Ik studeer Hippische Bedrijfskunde maar ik wil me graag verbreden en de agrarische sector trekt me ook. Bij de stages en opdrachten heb ik daarom veelal een combinatie gemaakt met de agrarische kant. Mijn vriend waar ik mee samenwoon, is pachter van IJssellandschap. Daar ken ik IJssellandschap van. Toen Judith Snepvangers (directeur) bij ons op de boerderij op bezoek was heb ik de spreekwoordelijke koe bij de hoorns gevat, en geïnformeerd naar de mogelijkheid voor een meeloopstage passend bij mijn minor. Judith reageerde gelijk enthousiast, binnen de kortste keren kon ik er beginnen.

Waar heb je je vooral mee bezig gehouden bij IJssellandschap?
Het Gemeenschappelijke Landbouw Beleid (GLB) loopt als een leidraad door mijn stage. Hierin zit pacht en agrarische recht verweven. Er komt een nieuwe GLB dit jaar en ik heb uitgezocht,  met de kennis die beschikbaar was,  wat dat betekent voor de boeren en welke rol IJssellandschap hierin kan spelen. Daarnaast heb ik gewerkt aan de zogeheten ‘BoerenDonut’*. Dit model biedt inzicht in het boerenbedrijf waar de ondernemer 10 jaar geleden stond, waar nu en waar hij/zij met het bedrijf naartoe wil werken. Hiervoor wordt een keuze gemaakt uit 18 thema’s zoals dierwelzijn, arbeidsvreugd, verhouding boer-burger en biodiversiteit. Dit model creëert bewustwording bij de ondernemer en is een communicatiemiddel waarbij het boerenbedrijf centraal staat in plaats van het product. Voor beide opdrachten heb ik veel gesprekken gevoerd met pachters, heel interessant.

Wat is je beeld na een half jaar van IJssellandschap?
Eigenlijk had ik nooit zo stil gestaan bij de inhoud van het werk van IJssellandschap. Ik kende de stichting als verpachter oppervlakkig, en heel eerlijk gezegd was het niet mijn eerste keus voor een stage.  Ik gokte eerst op een plek bij de zakelijke ingenieursbureaus.   Maar na een korte tijd had ik al in de gaten: IJssellandschap is met veel meer onderwerpen bezig, dan ik ooit had gedacht. Het werkveld is breed en interessant. Juist de diversiteit en afwisseling in het werk heb ik heel erg gewaardeerd.  Er komt veel op IJssellandschap af als het gaat om de opgaven voor het landelijk gebied en er worden door de stichting evenzoveel projecten geïnitieerd die hieraan bijdragen. Mijn stage is een meeloopstage, en dat maakt het extra leerzaam.  Ik ben een aantal keer mee geweest met de directeur, met de landschapsbeheerder en projectleider.  Met de bouwmanager heb ik meegekeken bij de opgaven op het gebied van het verduurzamen van de panden, en ik heb me verdiept in de pacht en met mijn werkervaring ook geholpen bij de administratie. Het is voor mezelf heel waardevol geweest. Mijn ogen zijn open gegaan en ik heb echt competenties verbeterd: welke stappen zet je in een project, hoe voer je goede inhoudelijke gesprekken, enzovoort.

En nu?
Ik ga nu eerst 3,5 week naar Spanje om daar op een stal te werken, ontzettend leuk natuurlijk. Daarna ga ik gelijk mijn volgende stage in, die ik eigenlijk ook weer via IJssellandschap heb gevonden. Zo komt van het een het ander. Waar ik uiteindelijk wil komen te werken weet ik nog niet precies. Wellicht kom ik op termijn zelfs wel op het boerenbedrijf van mijn vriend en schoonouders terecht. Alles staat nog open, eerst naar Spanje en afstuderen.

Succes Laura!

 

*de BoerenDonut is ontwikkeld door 2 docenten van Aeres Hogeschool. Het model is geïnspireerd op het boek De Donuteconomie van Kate Raworth en is nog volop in ontwikkeling onder andere met medewerking van LTO.

Nieuwsbrief