Maak kennis met Wicher Westerbeek,
vrijwillige gastheer in het IJssellandschap

Met zijn stoere hoed, verrekijker en vriendelijke voorkomen kan je Wicher Westerbeek als gastheer tegenkomen op landgoed ’t Nijendal bij Olst en op Keizersrande, in de uiterwaarden bij Deventer. Wicher klopte vorig jaar bij IJssellandschap aan met de woorden:  “Ik ga binnenkort met pensioen en wil dingen gaan doen die ik altijd al leuk heb gevonden”. Vrijwillige gastheer in onze gebieden leek hem wel wat. Een jaar later is hij nog steeds niet met pensioen. Dat heb je met gedreven mensen die nog altijd met plezier werken in hun eigen bedrijf; Wicher geeft nog regelmatig communicatietrainingen binnen organisaties. Gelukkig gunt hij zichzelf daarnaast wel al wat meer tijd om, met de verrekijker in de aanslag, lekker naar buiten te stappen.

We voelen ons altijd vereerd, als potentiële vrijwilligers zichzelf aanmelden bij IJssellandschap.  Met vrijwilligerswerk was Wicher bekend, dat deed hij er in de loop der jaren altijd al naast. Overwegend beleidsfuncties, zoals recent nog bij de voedselbank. Maar Wicher wilde meer naar buiten, praktisch bezig zijn.

hele verhalen
Wicher vertelt enthousiast: “dit vrijwilligerswerk is mijn droom. Ik vind het ontzettend leuk om regelmatig naar hetzelfde stuk bos of gebied te gaan. Elk seizoen is weer anders, en je leert zo het gebied heel goed kennen. Je herkent zaken en komt andere wandelaars tegen. Ik maak graag een praatje. Het is ook leuk om mensen vaker te ontmoeten: ‘”goh, loop je hier alweer”? Dan begint het gesprek, en hoor je hele verhalen. Ja, je komt overal wandelaars tegen, het is best druk in de gebieden. Maar ik zoek het ook op. Ik ga op de IJsseldijk staan, pak mijn verrekijker en zie waar de mensen zijn. Die kant loop ik dan op. Vanmiddag liep ik in de uiterwaarden en dan hoor ik de veldleeuwerik. Dat is toch prachtig?!

Ik ga twee keer per week naar ’t Nijendal en Keizersrande. Het is allemaal mooi. In de uiterwaarden geniet ik van de openheid en het water maar ’t Nijendal tussen Olst en Diepenveen heeft wel echt mijn hart gestolen. Het is er zo afwisselend. Gemengd bos met open stukken. In het midden de prachtige natuurakkers, de wetering en het Hanzebos. Ik kwam daar laatst wandelaars uit Nijmegen tegen. Het is leuk om ze dan wat meer te kunnen vertellen wat er groeit en bloeit en over de historie.

rare dingen
De meeste mensen deugen. Ik spreek ook mensen aan als ze hun hond bijvoorbeeld niet aangelijnd hebben. Dat doe ik rustig en met overtuiging. Als ik uitleg waarom,  dan begrijpen de mensen ook dat het belangrijk is. Ik ben geen BOA, dat wil ik ook niet. Dan heb ik weer verplichtingen, als toezichthouder moet je  continue opleidingen volgen.  Ik heb veel profijt van de ervaring in mijn werk. Het gaat over de manier waarop je iets brengt, over stem en lichaamstaal en ik ben natuurlijk herkenbaar in mijn IJssellandschap kleding. Ik werk ook samen met de toezichthouder van IJssellandschap. Ik meld het aan hem als er gestort is, als ik zie dat hekken stuk zijn of mij andere ongeregeldheden opvallen. Ik zie wel rare dingen hoor, vooral in de uiterwaarden. Mensen rijden er soms gewoon met de auto in of knippen de afrastering stuk om ergens te kunnen komen. Wonderlijk”.

Op de vraag wat het hem verder oplevert om dit vrijwilligerswerk te doen antwoord Wicher: “ik vind het leuk om me nuttig te maken maar het is ook echt wel voor mijzelf. Ik ben autodidact en heb in de loop der jaren zelf kennis vergaard op het gebied van planten. Ik heb me voorgenomen nu een cursus op te pakken om me verder te verdiepen in planten en bloemen in de uiterwaarden. Tenminste pas áls ik eindelijk echt met pensioen ben”.

 

mei 2023