De geschiedenis van De Haere

 

Net als veel andere Sallandse havezaten kende De Haere een bewogen geschiedenis die teruggaat tot in de late middeleeuwen. De Hof ter Hare (Haer) kwam al in veertiende-eeuwse documenten voor. Bekende Sallandse geslachten als Van Oldeneel, Van Coevorden en Van Suchtelen hebben er in de loop der eeuwen gewoond.

De vorm van het huidige landhuis is een voortvloeisel van alle veranderingen die in de loop van de jaren zijn doorgevoerd. Het begon in 1559, toen Hendrik van Oldeneel een nieuw huis ’timmerde’. Toen de laatste Van Oldeneel, Derk, in 1675 ongehuwd maar niet kinderloos stierf, vererfde de Haere op de zoon van zijn zuster, Jan van Coeverden. De Van Coeverdens hebben de Haere tot 1746 in bezit gehad. In dat jaar kocht de Deventer wijnkoper Arnoldus van Suchtelen ‘het aloude adellijk ‘huis de Haer’ aan voor 7.350 gulden. Omstreeks 1778 heeft er een ingrijpende verbouwing van De Haere plaatsgevonden. Bij de verbouwing ontstond een omgracht hoofdgebouw met twee vooruitspringende vleugels, met daartussen een portiek en balkon. Inmiddels had De Haere een lanenstelsel gekregen in de vorm van een uitgerekt wybertje volgens de principes van de Franse geometrische aanleg.

In 1840 komen we voor het eerst de naam Voûte tegen in verband met de Haere. Pierre Gustave Voute uit Parijs kocht het  landgoed en nam er zijn intrek. Voute was een zonderling figuur, waarvan het verhaal wil dat hij in Parijs gevangen was genomen op verdenking van spionage en sindsdien ‘de weg kwijt was’.In 1870 startte Voûte op De Haere met ambitieuze bouwplannen. Hij wilde zijn stempel op het landgoed drukken door de bouw van een dakruiter en een torenkamer in neoclassicistische stijl. Daarnaast liet hij in 1870 als tuindecoratie een ‘ruïne-folly’ bouwen, een onafgemaakte ronde toren met schietgaten, met daaraan vast een deel van een verdedigingsmuur. Een schijnruïne, zoals in zijn vaderland wel meer voorkwam. Helaas kwam er door geldgebrek niet veel van alle grootse plannen die hij verder nog had met de Haere.