uit fietsen

er is een foto van mijn vrouw met ons kind

te fiets op deze dijk in warm zomerlicht

het groen tot aan de einder warm bijna geel

samen was dat voor mij het beeld

nu sta ik op het hoge land

en de paden verdwijnen

onder de stijgende IJssel

de wind strijkt het gras glad

voor onder water straks

thuis zal ik vergeefs proberen uit te leggen

hoe wij samen met een landschap

uit mijn hoofd verdwenen

daar nu een nieuw en eenzaam landschap

ligt te wachten om van ons te worden

Wibo Kosters